Ludzie niepełnosprawni - ludzie bez barier

Cześć,

              Dzisiaj temat wpisu może zaskoczyć wiele osób, jednak uważam to za ważną kwestie w tych czasach. Przede wszystkim dlatego, że od kilku lat pracuję w wolontariacie. Po prostu poczułam potrzebę niesienia pomocy ludziom doświadczonym przez los i nie tylko. 

              Zawsze wydawało mi się, iż ludzie niepełnosprawni nie mogą cieszyć się pełnią życia. Sądziłam, że mają bardzo ograniczone możliwości w samorealizacji. Tak było do pewnego momentu. Któregoś, bowiem dnia trafiłam na człowieka, który swoim życiem udowadnia, że nie miałam racji. Chodzi o Przemka Wieczorka, wicemistrza świata i Europy w teakwondo. Należy on do grona osób, których według ostatnich danych z Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku jest 4,7 miliona, czyli 12,2% wszystkich Polaków. 

             Problem niepełnosprawności w naszym społeczeństwie jest, więc bardzo szeroki. Przemek swoją determinacją w dążeniu do celu potwierdził, że osoby, które nie mają rąk albo nóg, jeżdżą na wózku, mają ograniczone możliwości intelektualne, mogą pokonać wszelkie bariery, robiąc to co kochają. Na pewno jest im trudniej wykonywać pewne czynności związane z codziennym życiem, ale umiejętności ich pokonywania daje, jak sądzę wiele satysfakcji. Najważniejsze jest to, żeby się nie poddawać i stale dążyć do celu. 


              Jednak nie tylko Przemek może być współczesnym herosem, ale również inni niepełnosprawni, którym udało się osiągnąć swoje marzenia pomimo tego, że są niepełnosprawni. 

              Przemek stracił w wypadku obie ręce, Jasiek Mela w wyniku porażenia prądem stracił lewe podudzie i prawe przedramię, Nicki Vujicic urodził się bez rąk i nóg, a mimo tego się nie poddali. https://www.youtube.com/watch?v=Xu_WTkLZHlI&list=PLEUa5iCIJ7PF9W5jnLIARVFhICoci_GaC&index=8    

          Janek pomimo swojej niepełnosprawności odbył wyprawę na oba bieguny, Kilimandżaro, Elbrus i El Capitan w Kalifornii. Nicki Vujicic pomimo tego,że nie ma kończyn górnych i dolnych napisał książkę ,,Bez rąk, bez nóg, bez ograniczeń". Skłania ludzi do zmiany swojego życia. 

          W poście ,,Żyjemy pod tym samym niebem. Jesteśmy tolerancyjni - nie dyskryminujemy" http://nigdynieprzestawajmy.blogspot.com/2015/12/zyjemy-pod-tym-samym-niebem-jestesmy.html opisałam przykład Przemka, osób jeżdżących na wózkach, którzy grają w rugby oraz ks. Marka, który prowadził rekolekcje u mnie w byłej szkole 2 lata temu. 

          Jeździć na wózku i grać w rugby to dla wielu może się wydawać ciężkie do osiągnięcia, jednak im się udało. Przemek skontaktował mnie z Tomaszem Domańskim - kapitanem drużyny rugby ,, Tromed Sporting" skład zespołu to jedenastu facetów i jedna dziewczyna. Łączy ich to, że wszyscy są sparaliżowani od pasa w dół, jednak jest jeszcze coś: pracowitość, waleczność, komunikatywność i determinacja w walce do osiągnięcia wyznaczonych celów. 

           Przykłady sytuacji, które przedstawiłam w tym oraz poście ,Żyjemy pod tym samym niebem. Jesteśmy tolerancyjni - nie dyskryminujemy". Coraz bardziej przekonuje mnie, że osoby niepełnosprawne są takimi tylko z nazwy. W rzeczywistości potrafią góry przenosić i robić więcej niż nie jeden w pełni sprawny człowiek. 



              Nie patrzmy na osoby niepełnosprawne jak na kosmitów czy osoby, które się w czymś od nas różną. Tak naprawdę oni nie różnią się od nas niczym, tak samo jak my mają uczucia, rodziny, przyjaciół, znajomych. Co ty byś zrobił, gdyby Tobie lub komuś z twojej rodziny czy znajomemu przydarzyła taka sytuacja czy wypadek i do końca życia musiałby jeździć na wózku lub nie miałby jakiejś kończyny. Odrzuciłbyś go wtedy, tylko dlatego, że uważasz go za kogoś innego niż był wcześniej lub dlatego, że nie jest taki sam jak ty. 

            Może ta osoba będzie potrzebowała twojej pomocy, a ty ją tak po prostu zostawisz. Zrobisz to tylko dlatego, że jest niepełnosprawna. Osoby niepełnosprawne naprawdę potrafią osiągnąć więcej od nas. 



            Pomyśl nad tym co ty byś zrobił, gdyby w twoim najbliższym otoczeniu była taka osoba. Zostawił byś ją czy pomógł byś jej ? 


Do następnego, 
Marysia 

Komentarze

  1. Często niepełnosprawni żyją pełniej niż my i niosą więcej dobra. Doceniają te przyziemne rzeczy, które mają bo wiedzą że ich brak jest straszny.
    Pozdrawiam
    bioollife.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie ważne jakie mamy okoliczności, najważniejsze w życiu to się nie poddawać.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo podziwiam osoby niepełnosprawne, potrafią doceniać to co dla nas jest rzeczą zwykłą

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz